به گزارش هویدا آنلاین ، نیک میدانیم حقیقت گزاره ای کامل، جامع و مطلق است که ما هرگز بدان نایل نخواهیم آمد. از این رو این واژه تنها مفهومی است که ما همواره در تلاشیم به آن نیل نماییم.

زین سبب ما از طریق یک رشته از حقایق خاص موقتی، نسبی و تقریبی به سوی حقیقت کامل و جامعی که نه فقط واقعیت‌های خاص، بلکه قوانین و ارتباطات متقابل عمومی را در بر گیرد، پیش می‌رویم.

در این میان همواره سرکوب، بیانِ حقیقت را در همه‌جا دشوار نموده، و سوال اصلی اینجاست که اساسا در این انفسایِ رسانه ای و خبری آیا حقیقت، بیان درست شناخته شده که درست بیان شود، یا خیر؟

در اینجا بهتر است واقعیتی را عنوان نمایم، همگان گمان می برند برای بیان حقیقت صرفا خرج کردن شجاعت کفایت کرده و از مسئلهٔ یافتن حقیقت غافل اند زین رو هرگز نمی‌توان ادعا کرد که یافتن حقیقت دشوار نیست، بله دشوارترین کارِ هر محقق، همین درایتِ شناختِ حقیقت است و بس.

بسیاری هستند که با شجاعت به ضروری‌ترین مسائل اجتماع می‌پردازند و هرگز از اصحاب قدرت باکی ندارند اما با وجود این از یافتنِ حقیقت حتی در حد نسبی هم عاجزند.

اینان اسیرِ ورطهٔ میان‌مایه‌گی گشته و با کمبود دانش مواجهند.

این دست افراد به تعبیر برتولت برشت، دنیا برایشان بیش از حد بغرنج و ملالت آور است. واقعیات را نشناخته و روابط را نمی‌فهمند.

بر من ثابت شده و لازم دانستم که در این یادداشت که به مناسبت روز خبرنگار ثبت میکنم به این مهم اشاره کنم که شناخت حقیقت مقدم بر بیانِ حقیقت است و برای نیل و کشف حقیقت، علاوه بر جسارت و شجاعت که از ضروریات و شاخصه های وجودی هر آزاده ای بالاخص خبرنگار است، بینش و دانش‌ نیز به جِد ضروری و مورد نیاز است. بینشی که حاصل زیست فردی و اجتماعی، تعقل، مباحثه و اندیشه کردن است و دانشی که اکتسابیست و به صورت روشمند در اصولِ یادگیری، قابل تحصیل است.