از این رو افرادی که در روابط عمومی و مشاغل مرتبط، فعالیت دارند دارای نقشی بزرگ و تأثیرگذار در جامعه هستند، به دلیل اینکه اولاً ایشان دارای روابطی بسیار فراوان میان خود و دیگران هستند و دیگر اینکه، جامعه از ایشان توقع برقراری ارتباطاتی پایدار، باثبات و در عین حال، سیال، مستحکم، زیربنایی  و پرتراکم دارد.

روابط‌عمومی‌ها به دلیل اینکه فرصت‌های بیشتری را در حوزه ارتباطات در اختیار دارند و یا به دست خواهند آورد، می‌توانند منشأ بسیاری از تحولات و نوآوری‌ها در حیطه ارتباطات صحیح و بر پایه عقلانیت و درایت باشند که نمی‌توان به راحتی از کنار این موضوعات پیچیده در زندگی روزمره گذشت.

شاکله روابط عمومی که خود، اطلاع‌یاب و اطلاع‌رسان است، باید واسطه‌ای میان مدیران دستگاه و کارکنان و همچنین سازمان و دستگاه اجرایی با بیرون باشد که همه اینها با ارتباطات صحیح و هدفمند و به مدد رسانه‌های جمعی و شبکه‌های اجتماعی میسور می‌شوند؛ با تشکیل و راه‌اندازی شبکه ارتباطی میان افراد مختلف از موضوعات متنوع، اطلاع‌یابی می‌شود و بر پایه همین سناریو است که می‌توان موضوع دست یافته را اطلاع‌رسانی کرد که همه این موارد، مجموعه فعالیت‌های ارتباطی سازمان یافته و بر مدار اندیشه و فطرت پاک انسانی است که سبب می‌شود تا مخاطب، موضوع را درک کرده، بپذیرد و در مسیر آن حرکت کند و حتی در حل تعارض آن گام برداشته و مسیر و راه‌حل بیابد.

در مجموع، روابط عمومی به برقراری ارتباطات سازنده و مفید به حال سازمان و کارکنان و مدیران آن کمک شایانی می‌نماید که اگر این ارتباطات ساخته شده بر اساس انتفاع طرفین نباشد، متأسفانه و در کمال تعجب، راهی عبث، پیش روی آنها قرار داده است.

از موضوع بنیادین و قدیمی که روابط‌عمومی پلی میان دستگاه اجرایی و مردم است که بگذریم باید تصریح شود ترسیم و اجرای صحیح مدل ارتباطات انسانی میان اجزای جوامع، شناخت و نفوذگری در افکار و اذهان، کارکردی مهم، موثر و جزیی جدایی ناپذیر از فعالیت‌های اجتماعی به شمار می‌رود که باید به این مقوله، عنایتی ویژه داشت تا ارتباطات شکل گرفته، قوام یافته، بالغ‌تر شود و استحکام لازم را پیدا کند.

روابط‌عمومی کارآمد برای استحکام ارتباطات شکل گرفته به شناخت اجزای ارتباط به ویژه مخاطبان اهتمام می‌ورزد و تلاش می‌کند تا ارتباط از یک سویه بودن خارج شده، به سمت ارتباطی دو یا چند سویه برود که در این رهگذر، بدون شک، تعارضات جامعه ارتباطی به شکلی مطلوب‌تری حل می‌شود و در کنار این حل، گره‌های مشکلات، موانع و چالش‌های سازمان نیز، به طرز خارق‌العاده‌ای گشوده می‌شوند.

روابط عمومی مسئله محور که نوعی پیشرفته، مکلف و سازمان یافته‌تری از روابط‌عمومی به حساب می‌آید هم به نحوی چشمگیر به برقراری ارتباطاتی قوی و هدفمند نیازمند است و برای تحقق این نوع از مدیریت ارتباط، باید ارتباطاتی محکم، نهادینه و بر پایه تعهد و کارایی توأم با آینده‌نگری با بهره از پیشینه افراد در دستور کار خود قرار دهد که در صورت انجام درست این دستور ارتباطی است که می‌توان سازمان و دستگاه اجرایی را در خدمت اعتلای روابط عمومی  و روابط‌عمومی را نیز در خدمت توسعه سازمان دانست و در نهایت سود و انتفاع کامل این رفت و برگشت اعتدالی به مجموعه بازخواهد گشت.

در صورتی که روابط‌عمومی موفق شود با اجزای کامل خود به بازتاب و بازگو کردن فعالیت‌های صحیح و سازنده سازمان متبوع خود بپردازد بی‌شک به دلیل آنکه ارتباطاتی هدفمند خلق کرده و مستحکم نموده است، ضریب انتقاد و تخریب سازمان کاهش یافته و پیشنهادهای سازنده و راه‌گشا جایگزین آنها می‌شود و اینجاست که جریان‌سازی و اقناع فکری مخاطبان توسط روابط‌عمومی به خوبی انجام شده است؛ در اینکه روابط‌عمومی برای ایفای مجموعه نقش‌های حیاتی خود، نیازمند تأمین تجهیزات و منابع انسانی کاردان و کاربلد است و نباید نشیمنگاه عناصر سرخورده، سربار و اضافی سازمان و دستگاه اجرایی باشد، حرفی پرواضح، کارشناسی و امتحان‌پس‌داده است که باید برای اجرای عملیاتی و پیاده‌سازی تقشه اجرای کوشید تا اعتلای مورد نظر، به مقصود مطلوب برسد.

مهدی مقاری