سال ۱۹۷۱ و تورم دلار… تا سال ۱۹۷۱ اقتصاد آمریکا دچار تورم شد و فشارهایی در جهت ترک این سیستم مالی وجود داشت. به خاطر تورم در بازارهای جهانی، ضعف و آسیب پذیری دلار در برابر تورم، کشورها خواستار تبدیل دلار آمریکا به طلا شدند، درخواستی که با مقاومت آمریکا روبرو شد. به این خاطر که آمریکا سالهاست در تلاش است تا ارزش پول کاغذی را به هر روشی در برابر طلا حفظ کنند. در نهایت در سال ۱۹۷۱، ریچارد نیکسون رئیس جمهور وقت ایالات متحده آمریکا، به طور یک جانبه این توافقنامه را لغو کرد که از آن تحت عنوان «شوک نیکسون» هم یاد میشود. هرچند این اقدام یک جانبه منجر به براندازی کامل این نظام پولی نشد، اما خروج یکی از پایه های اساسی آن، در نهایت منجر به ناکارآمدی آن شد. در سال ۱۹۷۳، نظام نرخ ارز شناور بدون پشتوانه جایگزین نظام برتون وودز شد و تا به امروز هم برقرار بوده است.

سال ۲۰۰۸ و اعتراض چین… در سال ۲۰۰۸، اولین اعتراض به ارز جهانی دلار توسط کشور چین ابراز شد. دلیل اصلی اعتراض چین دلیلی به حق و منصفانه بود، کشوری که با ثروت و دارایی بالا، دومین اقتصاد و مولد در دنیا محسوب میشود، با بیم اینکه تورم و نوسانات ارزش دلار روی ذخیره ارزی کشورش که به دلار آمریکا میباشد، تاثیر منفی میگذارد و میتواند آسیب های جبران ناپذیری به منابع مالی و سرمایه ای کشورش وارد کند، پیگیر تحول برای تغییر در ارز برای معاملات جهانی شد.

دلار چگونه به ارز رایج جهانی که امروز میشناسیم تبدیل شد ؟ پیش از انقلاب استقلال ایالات متحده، مستعمرات سیزده گانه بریتانیا در آمریکا از پول رایج انگلستان در آن زمان یعنی “لیره” استفاده میکردند. سکه دلار نقره ای به نام “Thaller” که از قرن چهاردهم به مدت بیش از سه قرن در اروپا رایج بود و اسپانیایی ها آن را حفظ و به مستعمرات خود در قاره آمریکا منتقل کردند

بعد از جنگ جهانی دوم، پس از پیروزی متفقین در جنگ، ۲۲ جولای ۱۹۴۴ میلادی کنفرانسی در آمریکا با عنوان «برتون وودز» Bretton Woods)) با شرکت ۴۴ کشور جهان برگزار شد تا یک سیستم پولی بین المللی در تجارت خارجی تمام کشورها لحاظ شود. در این کنفرانس علاوه بر نمایندگان کشورها، صاحب نظران و اقتصاد دانان مطرح جهان نیز حضور داشتند. بنا به پیشنهاد جان مینارد کینز، اقتصاد دان معروف انگلیسی که در کنفرانس حضور داشت، پیشنهاد کرد؛ برای توسعه تجارت و جلوگیری از نوسان و بحرانهای مالی، کشورها یک ارز واحد و یک بانک مرکزی واحد داشته باشند. پس از تبادل نظرهای افراد شرکت کننده درباره پیرامون موضوع و پیشنهاد نماینده آمریکا که دلار آمریکا این وظیفه را به عهده بگیرد، مورد بحث قرار گرفت. در نهایت در این کنفرانس تصمیم گرفته شد دلار در مبادلات تجاری خارجی کشورها یک ارز مرجع باشد و ارزش آن برای هر اونس طلا ۰۸۷۵ / ۳۵ دلار تعیین شد.