مونا ربیعیان/ سنجش وضعیت فقر و نابرابری کشور در دو دهه گذشته در سطوح ملی، منطقه ای، روستایی و شهری در موسسه عالی پزوهش تامین اجتماعی توسط یک تیم پژوهشی مجرب انجام شده است.در این خصوص با فرانک چالاک، کارشناس مسائل اجتماعی- سیاسی به گفت و گو پرداختیم.

بحران ایجاد شده اقتصادی به آسیب های اجتماعی موجود مرتبط می شود؟

درشرایط رکود تورمی و مشکلات اقتصادی که درحال حاضر در جامعه وجود دارد ما شاهد افزایش بیکاری و کارگران دستمزد و حقوق معوقه انها چندین ماه پرداخت نشده زیاد است بین این کارگران زنانی هستند که سرپرست خانوار می باشند این مشکلات اقتصادی که به وجود امده از یک سو سفره های مردم را کوچک کرده است

تورم سال گذشته در کشور حدود ۳۹ درصد اعلام شد با توجه به افزایش حقوق و دستمزدها که ابتدای سال اعمال شده بود که تقریبا حدود ۴۰ درصد بود و با توجه به اینکه خط فقر در کشور ما به ۱۲ میلیون رسیده است و این حقوق کارگران تقریبا ۴ میلیون با مزایا و حق مسکن و اجاره بها و … افزایش پیدا کرده است اگر تورم موجود را در نظر نگریم کارگر با این حققو می تواند فقط یک سوم ماه را یعنی حدود ۹ روز را زندگی ایده ال داشته باشد.

نکته دیگر این است که اعلام شده افزایش اجاره بها ۲۵ درصد باید باشد در صورتی که قراردادها غیر قانونی با ارقامی بالای ۵۰ درصد افزایش بسته می شود و این ها همه روز زندگی روزمره مردم تاثیر بسزایی دارد.

از طرفی هم در حال حاضر بیکاری فارغ التحصیلان و جوانانی که ادامه تحصیل نداده هستند شاهد هستیم مشکلات اجتماعی را به وجود می آورند فقر و فحشا و اعتیار زیاد می شود در این میان جوانانی که به اعتیاد روی می آورند به سمت خرید و فروش مواد مخدر و سرقت هایی که روزانه بیشتر می شودکه این نشان می دهد  آسیب های اجتماعی به دنبال بحران های اقتصادی ایجاد شده است.

آیا بحران های اقتصادی باعث نابودی اقشار جامعه خواهد شد؟

درحال حاضر به دلایلی که گفته شده زندگی ها با مشکل رو به رو است و این باعث شده تا افزایش طلاق در کشور را شاهد باشیم که مسائل اقتصادی باعث شده تا اختلاف در بین خانواده ها رواج پیدا کند.

در حال حاضر نیز ما با پدیده افزایش خودکشی در بین دانش اموزان و دانشجویان هر روز پرنگ و پررنگ تر می شود و این هم یکی از نتایج وضعیت بد اقتصادی در کشور را نشان می دهد حتی در این روزها اگر به خیابان ها سری بزنیم متوجه افزایش رسپی گری هم در خواهیم شد چرا که مردم برای حل مشکلات اقتصادی خود دست به هرکاری می زنند./

افزایش فقر و بیکاری در آینده چطور میبینید ؟ اصلا افزایش پیدا خواهد کرد؟

با توجه به شرایطی که وجود دارد ۳۰ درصد از صنایع در کشور ما فعال هستند و باتوجه به کم آبی که در کشور وجود دارد صنایع کشاورزی که جز صنایع مادر است نیز نابود خواهد شد و به صورت دومینو وار صنایع به دلیل زنجیر بودن به یکدیگر تعطیل خواهد شد چرا که همه صنایع وابسته به هم هستند.

باتوجه به نابودی صنایع می توان شاهد افزایش بیکاری و فقر خواهیم بود و باتوجه به شناخت چندین ساله می توان گفت که در کوتاه مدت فقر و بیکاری را مردم لمس خواهند کرد و تا وقتی که سیکل معیوب اقتصادی در کشور وجود داشته باشد باز تولید فقر و بیکاری خواهیم داشت و تا وقتی که با رانت و فساد مبارزه نشود این مشکلات ادامه خواهد داشت اما گر برای مبارزه با فساد عزم جدی وجود داشته بادش در بلند مدت می توان امید داشت که این فقر و بیکاری کمرنگ شود.

این بحران اقتصادی در چه صورت قابل حل است؟

برای حل این مسئله باید در سطوح بالاتر استراتژیک مثل روابط با سایر کشورها به حالت نرمال بازگردد تصویب اف ای تی اف توسط ایران و برداتشه شدن تحریم ها می تواند موثر باشد چرا که در بهترین حالت کشور چین که دوست و هم پیمان ما است حاضر نیست پول های بلوکه شده ایران را ما بازگرداند چرا که احتمال می دهد تا توسط آمریکا تحریم شود بنابراین یکی از معضلات اقتصادی با حل مشکلات بین المللی برطرف خواهد شد.

در داخل کشور نیز با مشکل فساد ساختاری در بخش اقتصاد مواجه هستیم ویژه خواری ها رانت ها تا زمانی که حل نشود بحران اقتصادی همچنان گریبان گیر مردم خواهد بود به طور مثال در زمینه دام و طیور ارز ۴۲۰۰ ترخیص داده شد اما غذای دامی وارد نشد و این صنعت به زمین خورد در صورتی که در گذشته ایران در زمینه دام و طیور خودکفا بوده است و حتی یکی از تولید کنندگان دام طیور بوده است کهب ه مرور زمان نابود شده است.

چند وقت اخیر گزارشی مبنی برا ین که گاوهای باردار را ذبح می کنند چرا که نمی توانند تغذیه آنها را تامین کنند و این نمونه کوچکی از مشکلات صنایع ایران است بقیه صنایع نیز با یان مشکلات دست و پنج نرم می کنند این فقط یک نمونه بود.

در اخر باید بگویم که تا وقتی نگاه توسعه ملی و دانش بنیانی وجود نداشته باشد این مشکلات برطرف نخواهد شد.