مونا رمضانپور/ هجده روز تا انتخابات ریاست جمهوری ۲۸ خرداد ۱۴۰۰ مانده و این روز‌ها مردم گوش‌های خود را به وعده‌های انتخاباتی هفت نامزد تایید صلاحیت شده سپرده اند، تا متوجه شوند که کدام یک برای رفع بزرگترین دغدغه این روزهایشان، یعنی اقتصاد، با برنامه وارد میدان شده و کدام یک صرفا شعار می‌دهد؟

از زمان اعلام نامزد‌های نهایی انتخابات ریاست جمهوری امسال تا لحظه تهیه این خبر، کدام از این هفت نفر اظهار نظر‌های متفاوتی را پیرامون مسئله اقتصاد داشته اند که در این گزارش به بررسی نظرات اقتصادی این نامزد‌ها به ترتیب حروف الفبا پرداخته ایم.

مردم تحت فشارهای اقتصادی

هادی حق شناس، کارشناس اقتصادی درخصوص وعده های نامزدهای انتخاباتی به خبرنگار ما گفت: مردم در اینکه دچار مشکلات معیشتی هستند، تورم و بیکاری بخشی از دهک های درآمدی را تحت فشار قرار داده است و طبقه متوسط تضعیف شده است شکی وجود ندارد فرض براینکه طبقه متوسط تضعیف نشده است و پیشنهادهای اقتصادی کذب است.

وی در ادامه افزود: وقتی افراد ببینند که سرکوچه آش می دهند برای گرفتن آش در صف می ایستند و این خصلت آدما است نکته کلیدی وعده ها این است که ما نباید با معلول برخورد کنیم و نامزدها باید به چند سوال پاسخ دهند که چگونه وضعیت معیشتی مردم را پاسخ می دهند؟ چرا به دنبال حذف معلولها هستند؟

این کارشناس اقتصادی در ادامه مثالی زد و گفت: وقتی تب فردی افزایش پیدا می کند پزشکان به دنبال کاهش دمای فرد نیستند بلکه به دنبال علت به وجود امدن تب هستند نامزدها هم باید به دنبابل دلایل ضعف پول ملی و چرایی ضعف درامدهای ارزی باشند بعد می توانند از اقتصاد بگویند.

یکی مار مینویسد و دیگری مار می کشد از وعده تا عمل

وی در باره اثرگذاری شعارهای انتخاباتی گفت: در عین حال این شعارهای انتخاباتی تاثیرگذاری موقت دارند اما اینکه در بلند مدت بتواند رفاه اجتماعی به همراه داشته باشند خبر به طور مثال اگر ۱۶ ماه گذشته کرونا نبود مردم در تعطیلات به مسافرت می رفتند و هتلداران می توانند کسب و کار داشته باشند حال با تسهیلات کم بهره نمی توان مشکل بوم گردی را حل کرد و راهکار برای درمان این است که مردم واکسیناسیون شوند تا بتوانند به مسافرت بروند و هتلداران با خیال راحت مسافر بپذیرند.

هادی حق شناس در پایان اظهار داشت:این وعده های انتخاباتی اینگونه است که یکی مار می نویسد و دیگری مار می کشد این ضرب المثل مصداق وعده های انتخاباتی است که مردم دیگر سطح اطلاعاتی گذشته را ندارند و این سطح افزایش پیدا کرده است برای بهبود وضعیت به جای وعده باید عمل کرد.