علیرضا استکی، درباره عملکرد تیم‌ ملی بوکس ایران در رقابت‌های قهرمانی آسیا و انتقادهایی که به دلیل نبود برخی تیم‌های آسیای شرقی صورت می‌گیرد، توضیح داد: خیلی نمی‌خواهم وارد این صحبت‌ها شوم، اما واقعا بجز تیم چین که در مبارزه با آن‌ها هم می‌بریم و هم می‌بازیم، برابر کره‌ها و ژاپن در اردن به برد رسیدیم و امیدوارم الان عزیزان ببینند که بوکسورهای ما چه کسانی را شکست دادند و برابر چه نفراتی شکست خوردند.

او افزود: قرعه‌های‌ ما شاید اگر یکی بالا پایین‌ می‌شد، راحت هشت مدال می‌گرفتیم، اما خیلی سخت چهار مدال گرفتیم و با بردن قزاق و هند موفق به کسب این مدال‌ها شدیم. اگر شب اول روزبهانی به کویت خورد، در شب دوم به بدترین قرعه خورد. مسلم شب اول به هندی خورد که بوکسور قدرتمندی است و برابر او فوق‌العاده‌ کار ‌کرد، حریف او در دور دوم نتوانست کاری از پیش ببرد چون جانی نداشت. اشکان را به قزاق سه بر دو بازاندند و حریف او هم شب دوم نتوانست بازی ‌کند. در ۷۵ کیلوگرم موسوی تاجیک را برد و به قزاق خورد. در ۸۱ به هند، قزاق، قرقیز و ازبک خوردیم که سخت‌ترین قرعه ممکن بود. سنگین‌وزن ما هم که به نظرم حریفش در دور اول ترسید با او مبارزه ‌کند چون سطح بوکسورهای ما را دیده بود و مبارزه در این وزن شرایط متفاوتی دارد چرا که ضربات سنگین‌تر هستند.

سرمربی تیم ملی بوکس‌ ادامه دارد: امیری برای اولین بار در یک میدان بین‌المللی حضور یافت و جلوی دارنده مدال نقره سنگین‌وزن‌ جهان سه راند جنگ کرد. دانیال شه‌بخش‌ که به فینال رسید قزاق و هند را برد که به فینال رسید. بحث من این نیست ‌و دنبال این نیستیم که بگوییم ما قوی هستیم، ولی جواب تلاش خود را گرفتیم ‌و در حد توانمان مدال‌ کسب کردیم. شاید اگر مثل تیم‌های دیگر لابی‌ می‌کردیم و زیر میزی می‌دادیم طلا هم می‌گرفتیم. با زور بازو این‌ مدال‌ها را گرفتیم که تقدیم به جامعه بوکس است و در باد آن‌ها نمی‌خوابیم.

او گفت: متاسفانه یکسری افراد این حرف‌ها را می‌زنند که برای ما سنگین است‌ چون ما ادعایی نداریم ‌و فقط‌ می‌گوییم باید این جوانان‌ حمایت شوند. این‌ کادرفنی هم خواهد رفت، اما مهم این است چیزی ‌که از خود بر جای‌ می‌گذاریم ‌میراث خوبی از نظر سطح فنی، بدنی و اخلاقی باشد. همه می‌توانند فیلم بوکس این نفرات در دو سال پیش را ببینند.

استکی درباره درخشش میثم قشلاقی اظهار مرد: او تا به الان قهرمان ایران نشده و بیشترین مدالش سوم ایران است، اما در آسیا درخشید. همه اینها لطف خدا بود که شامل حال ما شد. نتیجه زحمات فدراسیون بود تلاش کرد و اردوها را در حد توان فراهم ساخت. این نتیجه نباید با این حرف‌ها تلخ شود چون همه دنیا می‌بینند. بهترین اتفاق این است که همه به جای‌ حمله، آرزوی موفقیت کنیم چون هرچقدر بوکس‌ پیشرفت‌ کند هم برای بوکسورها و هم برای فدراسیون و … خوب است.

سرمربی تیم ملی بوکس، در پاسخ به این سوال که باتوجه به بالا رفتن انتظارات چه برنامه‌ای برای موفقیت بوکسورها در المپیک دارد؟ اظهار کرد: واقعا می‌گویم که ما اصلا نمی‌خواهیم توقعات را بالا ببریم ‌و تنها کار خودمان را کردیم. مبارزاتی را ارائه ‌کردیم که بلد بودیم و خوشبختانه با کمک خداوند برنده شدیم. مسلما برای المپیک هم برنامه داریم. می‌خواهیم بهترین عملکرد بدنی و فنی را در المپیک به نمایش بگذاریم. توقعات بالا از تیم‌ ملی بوکس لطف جامعه است، اما خوشبختانه توانستیم در جدول، امتیازات و فیلم مبارزه بچه‌ها عملکرد خوبی را بر جای بگذاریم.

او گفت: برای این چهار مدال چیزی به‌ من و تیمم نمی‌دهند، همه چیز همان مسائل قبلی است و فقط توقعات بالا رفته است. کسی نمی‌گوید که این تیم همان تیم سال‌های قبل است، در حقیقت باید این موضوع در نظر گرفته شود. خدا پشت این تیم بود و نگذاشت حق ما ضایع شود. شاید ما باید طلا می‌گرفتیم، اما باید جواب توقعات مردم را بدهیم چون فکر می‌کنند ما با پول‌های آنچنانی کار می‌کنیم در حالی که ما در واقع بدون پول و چشم داشت کار می‌کنیم‌. البته فدراسیون هم در حد توان حامی مالی پیدا می‌کند تا در حد توان از بچه‌ها حمایت شود. متاسفانه این‌ موفقیت آنطور که باید دیده نشد.

استکی درباره برنامه‌هایش برای المپیک توضیح داد: ما در واقع یک اردوی مشترک داخلی می‌خواهیم و پیش از این هم به ازبکستان و امارات سفر کردیم که برای من بیشتر جنبه تدارکاتی داشت تا برای المیپک آماده‌شویم. به فدراسیون گفته‌ام هماهنگ کنند تا در صورت امکان با گرجستان، ارمنستان یا آذربایجان اردوی مشترکی را در داخل کشور برگزار کنیم. رئیس فدراسیون پیگیر است و ۱۰ تا ۱۵ روز قبل از المپیک این اردو باید برگزار شود. اگر هم نشد از منتخبان استان‌های خود کامل استفاده‌ می‌کنیم و تیم ۱۴ – ۱۵ نفره به اردو دعوت می‌کنیم، اما تمرکز ما روی المپیکی‌ها است. البته ناگفته نماند که تلاش می‌کنیم یک یا دو تیم برای بعد المپیک داشته باشیم.

او در پاسخ به این سوال که آیا امکان اعزام دو بوکسور المپیکی ایران به کمپ تیم‌های مطرح دنیا مانند ازبکستان و قزاقستان هم وجود دارد؟ توضیح داد: متاسفانه الان دیگر زمان نیست و بچه‌ها اگر در ایران اردوی مشترک داشته باشند برایشان بهتر است، چون ۴۰ ‌روز وقت داریم ‌و ۵۰ روز است تحت فشار هستیم. اگر کوبا می‌آمد هزینه بالایی می‌خواست ولی خوب ‌بود، اما گفته‌ایم اگر می‌شود تیم خوب به ایران بیاد و اگر آن‌ها هم بخواهند ما برویم که هر دو خوب است. در مجموع یک اردوی تدارکاتی مشترک با مشتزن‌های خوب لازم داریم.